Resistance ✭ EAAK

Το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής ανοίγει και λειτουργεί στα χέρια των εργαζομένων! [δείτε το κείμενο της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης  εδώ ]     «Είμαστε εμείς που ζυμώνουμε και δεν έχουμε ψωμί, εμείς που βγάζουμε το κάρβουνο και κρυώνουμε. Είμαστε εμείς που δεν έχουμε τίποτα κι ερχόμαστε να πάρουμε τον κόσμο» Τάσος Λειβαδίτης       Στην καρδιά της κρίσης, οι εργάτες της Βιο.Με.  χτυπάνε την καρδιά της εκμετάλλευσης και της ιδιοκτησίας   Με την ανεργία να σκαρφαλώνει στο 30%, το εργατικό εισόδημα να μηδενίζεται, χορτάτοι μόνο από λόγια, υποσχέσεις και φοροληστεία, απλήρωτοι από τον Μάιο του 2011 και σε επίσχεση εργασίας, με το εργοστάσιο εγκαταλελειμμένο από την εργοδοσία,  οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής με απόφαση της γενικής συνέλευσης του σωματείου αποφάσισαν να μην αφεθούν στην σίγουρη και μακροχρόνια ανεργία αλλά να αγωνιστούν να πάρουν το εργοστάσιο στα χέρ

Στις 17/1/13 συνέβη ένα πρωτοφανές για τα δεδομένα της Κέρκυρας γεγονός που συγκλόνισε την τοπική κοινότητα και ολόκληρη την ακαδημαϊκή κοινό­τητα. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας όταν το απόγευμα της ίδιας ημέρας μια διμοιρία ΜΑΤ εισέβαλε στο κτήριο της Πρυτανείας και συνέλαβε 28 φοιτητές , στην πλειο­ψηφία τους κοπέλες. Όλα άρχισαν όταν το μεσημέρι, μετά την ορκωμοσία που γινόταν στο κτήριο της πρυτανείας, φοιτητές του τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμη­νείας θελήσαμε να έρθουμε σε επαφή με τις Πρυτανικές Αρχές, προκειμένου να συζητήσουμε για το εξάμηνο εξωτερικού, το οποίο με υπουργική απόφαση έγινε προαιρετικό αντί για υποχρεωτικό υποβαθμίζοντας το τμήμα και τις σπουδές μας. Η απόφαση ελήφθη ερήμην του τμήματος και θέλαμε η Πρυτανική Αρχή να εκφράσει τη στάση της σχετικά με αυτό το κρίσιμο ζήτημα και παράλληλα να διεκδικήσουμε επαρκή χρηματοδότηση. Ήταν η μοναδική μας ευκαιρία να μιλήσουμε με την πρύτανη, καθώς ήταν από τις λίγες φορές που οι πόρτες της Πρυτανε

To 1919 δολοφονήθηκε στο Βερολίνο η επαναστάτρια Ρόζα Λούξεμπουργκ. Οι δολοφόνοι τη χτύπησαν θανάσιμα με τις κάννες των όπλων τους και την πέταξαν στα νερά του καναλιού. Στον δρόμο, χάθηκε το ένα της παπούτσι. Κάποιο  χέρι μάζεψε από τη λάσπη εκείνο το παπούτσι. Η Ρόζα ήθελε έναν κόσμο όπου η δικαιοσύνη να μη θυσιάζεται  στο όνομα της ελευθερίας, ούτε η ελευθερία στο όνομα της δικαιοσύνης. Κάθε μέρα, κάποιο χέρι μαζεύει αυτό το λάβαρο. Από τη λάσπη, όπως το παπούτσι. https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=hGf4F74a_iQ Από το βιβλίο ”Οι μέρες αφηγούνται” του   Eduardo  Galeano, εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, Οκτώβριος 2012 Ο Β.Σερζ για τη δολοφονία της Ρόζα Λούξεμπουργκ Η 15η Ιανουαρίου αποτελεί από το 1919 ημέρα πένθους για όλους τους επαναστάτες σ΄ ολόκληρο τον κόσμο. Στις 15 Ιανουαρίου 1919, η νεαρή Γερμανική επανάσταση αποκεφαλίστηκε και η μοίρα της Ευρωπαϊκής Επανάστασης σφραγίστηκε με το διπλό φόνο του Κάρλ Λίμπκνεχτ και της Ρόζα Λούξεμ

Αναδημοσιεύουμε από το νέο ιστολόγιο prensa-rebelde.blogspot.gr . Ευχόμαστε καλή συνέχεια στους συναγωνιστές. Του Νικόλα Μόττα     Δεν είναι υπερβολικός ο τίτλος. Ούτε προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις, όπως πιθανόν να σκεφτούν ορισμένοι. Η ιστορία των φυλακών του Γκουαντάναμο, στη νοτιοανατολική Κούβα, είναι συνιφασμένη με την προσπάθεια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού να τρομοκρατήσει όσους στρέφονται εναντίον του. Είναι μια ιστορία ενός πραγματικού κολαστηρίου που ξεκίνησε με τον περίφημο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» του προέδρου Μπους και που στις 9 Ιανουαρίου συμπλήρωσε 11 χρόνια λειτουργίας. Κάτι που βαραίνει πλέον τον σημερινό πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος, τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά την εκλογή του στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, έχει αθετήσει προκλητικά την υπόσχεση που είχε δώσει για το κλείσιμο των φυλακών.                                                        Το αμαρτωλό παρελθόν Η ιστ